Szkoła Magii i Czarodziejstwa Hogwart

Szkoła Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie, jest brytyjską szkołą z internetem, mieszczącą się w szkole Hogwart, w Szkocji. Szkoła została stworzona około IX lub X wieku przez czwórkę najwybitniejszych czarodziejów tamtych czasów: Godryka Gryffindora, Helgę Huffelpuff, Rowenę Ravenclaw oraz Salazara Slytherina.
Każde magicznie uzdolnione dziecko, które urodziło się na Wyspach Brytyjskich, już w dniu swoich narodzin jest zapisywane do szkoły poprzez specjalne pióro, a informowane o rozpoczęciu swojej magicznej edukacji w wieku jedenastu lat - zazwyczaj listem przyniesionym przez sowę (rodziny mugoli są pod obserwacją nauczycieli, po czym zostaje wysłana sowa)
Szkoła jest zabezpieczona niezwykle potężnymi zaklęciami obronnymi. Jest również nienanoszalna, co oznacza, że nie znajdzie się tej szkoły na żadnej mapie. A założyciele zaczarowali zamek tak, że zwykli mugole zamiast pięknego zamku widzą jedynie ruiny.

Historia szkoły

Hogwart został założony na przełomie IX lub X wieku n.e. przez czwórkę potężnych czarodziejów. Godryka Gryffindora, Helgę Hufflepuff, Rowenę Ravenclaw oraz Salazara Slytherina. To właśnie od ich nazwisk powstały cztery domy. Na samym początku istnienia szkoły to założyciele wybierali, kto może kształcić się w ich szkole. Po jakimś czasie Salazar Slytherin zażądał, aby magiczną edukację przyjmowali tylko czarodziejów czystej krwi. Godryk Gryffindor nie chciał się na to zgodzić uważając, iż na magiczną edukację powinien zasługiwać każdy czarodziej i czarownica. Jak legenda głosi Salazar Slytherin opuścił szkołę, lecz przed odejściem zbudował w niej ukrytą Komnatę Tajemnic, w której umieścił potwora. Rzeczoną komnatę otworzyć może jedynie dziedzic samego Salazara. Szkołę przeszukiwano wielokrotnie, niestety komnaty nigdy nie odnaleziono.
Około trzystu lat po założeniu szkoły, rozpoczął się turniej trójmagiczny pomiędzy trzema najbardziej prestiżowymi szkołami magii w Europie: Hogwartem, Beauxbatons i Durmstrangiem. Dla wielu turniej ten był najlepszą formą rywalizacji, ale również zacieśniania międzynarodowych więzi z innymi czarodziejami. Turniej był regularnie organizowany przez sześć wieków, do czasu gdy liczba ofiar stała się tak wysoka, że turniej został przerwany. Od tamtego czasu w Hogwardzie nie miał miejsca żaden turniej.
W roku 1926 bezpieczeństwo szkoły musiało zostać podwojone. Wszystko za sprawą Gellerta Grindelwalda. Rzucono kolejne ochronne bariery na szkołę, a okoliczne tereny regularnie patrolowali aurorzy, na wypadek gdyby Grindelwald zapragnął by przeprowadzić atak na szkołę. 29 listopada zmartwieni rodzice zaczęli tłumnie przybywać do szkoły. Dyrektor po przeprowadzonej z nimi rozmowie postanowił odesłać uczniów do domów wcześniej. Był to pierwszy raz w historii szkoły kiedy rok szkolny skończył się o cały miesiąc szybciej. Najbardziej zagrożona szkoła była w roku 1942, kiedy to komnata tajemnic, która do tej pory była jedynie plotką, legendą została otwarta, oraz doszło do tajemniczej śmierci. Ministerstwo magii zagroziło, że jeżeli te ataki nie ustaną, będą zmuszeni zamknąć szkołę. Całe szczęście, jak się okazało był to jednorazowy atak. Nie mniej ministerstwo bacznie przyglądało się szkole.

Ulokowanie

Szkoła Magii i Czarodziejstwa znajduje się na terenie Szkocji. Oprócz solidnego muru, który odgradza szkołę od nieproszonych gości, na mury zamku zostały rzucone potężne zaklęcia obronne. Na południe od zamku, znajduje się jezioro, które na oko ma pół kilometra średnicy, i jest połączone z systemem kanalizacyjnym Hogwartu. Jezioro to stanowi również dom dla wielu wodnych stworzeń takich jak trytony, czy druzgotki. Wśród uczniów krąży legenda, że w głębinach bytuje również wielka kałamarnica, nie mniej nikt nie jest w stanie potwierdzić faktu istnienia takiego stworzenia. Tereny szkoły obejmuje również zakazany las, do którego uczniowie mają kategoryczny zakaz wchodzenia. Wszystko przez wyjątkowo niebezpieczne zwierzęta, które zamieszkiwały ten las.
Szkoła posiada również swoje boisko do Quiddicha oraz kompleks cieplarni, w których odbywają się zajęcia z zielarstwa, z których korzysta również szkolna pielęgniarka.

Ceremonia przydziału

Uroczystość ta rozpoczyna każdy rok szkolny w Hogwardzie. Biorą w niej udział pierwszoroczni, którzy zostają przydzieleni do jednego z czterech domów. Poszczególnym uczniom domy przydziela stara tiara przydziału. Wedle historii na pomysł przydzielania uczniów do konkretnych domów wpadł Godryk Gryffindor. Zdjął on bowiem z głowy swoją tiarę, a każdy z poszczególnych założycieli szkoły magicznej nadali jej możliwość jakie cechy najbardziej cenili w uczniach. Dzięki zdolności legilimencji tiara może poznać cechy ucznia i na tej podstawie przydzielić go do odpowiedniego domu. Tiara potrafiła również słyszeć myśli ucznia, na którego głowie się znajdowała. Decyzja tiary przydziału była nieodwołalna, chociaż uczeń może spróbować wpłynąć na jej decyzję. Czas podejmowania decyzji przez tiarę bywał różny. W wypadku niektórych czarodziejów wystarczyło, aby musnęła tylko ich głowy i od razu była w stanie wybrać odpowiedni dom, a w wypadku innych mogła zastanawiać się przez dłuższy czas. Działo się tak szczególnie w momencie kiedy dany uczeń posiadał kilka cech pasujących do różnych domów. Tiara utrzymuje, że przez te wszystkie lata nie zdarzyło się jej pomylić co do przydzielenia ucznia. Chociaż w rzeczywistości zdarzyło się jej kilka razy pomylić. Niemniej były to na tyle sporadyczne wypadki na przestrzeni wieków, że nikt nie bierze pod uwagę tych pomyłek.

Zajęcia

W Hogwardzie skupiano się na tym, aby uczniowie posiedli jak najwięcej magicznych zdolności. Nie faworyzowano żadnego konkretnego przedmiotu. A nauka, jak i używanie czarnej magii na terenie szkoły jest surowo zakazane, i może wiązać się z natychmiastowym wydaleniem ucznia ze szkoły. Jedyna szansa, aby zdobyć wiedzę z dziedziny czarnej magii w szkole to odwiedziny działu ksiąg zakazanych. Nie mniej, aby móc tam wejść należy otrzymać pisemną zgodę opiekuna domu.
]Przedmioty wykładane w szkole magii:Transmutacja, zielarstwo, eliksiry, zaklęcia i uroki, obrona przed czarną magią, wróżbiarstwo, latanie (tylko pierwszoroczni), astronomia, starożytne runy, historia magii, mugoloznastwo, opieka nad magicznymi stworzeniami, numerologia

Instytut Magii Durmstrang

Jest to koedukacyjna szkoła dla czarodziejów i czarownic, która znajduje się gdzieś na północy europy. Założycielką instytutu była bułgarska czarownica Nerida Vulchanova. Uczniowie dostają się do szkoły przy pomocy statku, który niedługo po wypłynięciu schodzi pod wodę. Stąd pojawiły się spekulacje iż Durmstrang może znajdować się gdzieś w północnej Skandynawii. Durmstrang nie cieszy się dobrą opinią wśród czarodziejów. Wszystko dlatego, iż w szkole tej otwarcie uczą czarnej magii, a dostać się do szkoły mogą jedynie czarodzieje czystej krwi lub półkrwi. Do Durmstrangu uczęszczają uczniowie z Bułgarii, Norwegii, oraz z Ukrainy. Nie mniej wiele konserwatywnych rodzin z chęcią zapisują swoje dzieci do Durmstrangu, by potem z dumą opowiadać innym jaką szkołę skończyła ich pociecha.

Historia szkoły

Nikt nie zna dokładnej daty założenia szkoły, szacuje się ją na okres średniowiecza. Założycielką była bułgarska czarownica Nerida Vulchanova. Niestety ta zmarła w pewnym momencie, a przyczyny i okoliczności nagłego zgonu założycielki instytutu nie wyjaśniono. Niedługo po jej śmierci władzę nad placówką przejął Harfang Munter. Krążą nawet pogłoski, że właśnie ten czarodziej przyczynił się do śmierci założycielki instytutu, po czym niezwykle starannie zatuszował swoją zbrodnię. To on przyczynił się do zyskania przez Durmstrang tak wątpliwej reputacji. Był on czarodziejem, jak to niektóre źródła donoszą nikczemnym, oraz lubował się w surowych karach. To właśnie on zmienił program, wprowadzając do niego naukę pojedynków, magii wojennej, oraz zezwolił na nauczanie i praktykowanie czarnej magii. Na dodatek kładł duży nacisk na sprawność fizyczną. Na podstawie tej wiedzy niektórzy twierdzą, iż w założeniu założycielki Durmstrangu, szkoła miała przyjąć zupełnie inny wizerunek i inny schemat nauczania.
W roku 1294 Durmstrang wraz z innymi europejskimi szkołami (Hogwart i Beauxbatons) wziął udział w pierwszym turnieju trójmagicznym. Niestety nie wiadomo kto wygrał, gdyż jest to zbyt odległy czas. Durmstrang wziął udział w kolejnym turnieju w 1792 roku. Nikt wówczas jeszcze nie wiedział, że będzie to ostatni zorganizowany turniej. Wszystko przez żmijoptaka, którego złapać mieli uczestnicy. Zwierzę było niestety na tyle rozwścieczony, iż zaczęło atakować poszczególnych dyrektorów szkół, a nawet poważnie ranił kilku uczniów. Od czasu tego incydentu nie odbył się żaden turniej trójmagiczny, gdyż ministerstwo magii uznało je za zbyt niebezpieczne przedsięwzięcie.
 Do Durmstrangu uczęszczał czarnoksiężnik Gellert Grindelwald, który potem zasłynął ze swoich idei, które traktowały czarodziejów lepszymi od mugoli, ale jednocześnie był przeciwnikiem ukrywania się czarodziejów przed mugolami. Uważał, iż to magowie powinni panować nad światem mugoli. Bez wątpienia był potężnym czarodziejem, który w latach swojej świetności budził strach w wielu czarodziejach. Swoje zbrodnie usprawiedliwiał tym, iż robi to dla większego dobra. Po sławetnym pojedynku pomiędzy Grindelwaldem a Dumbledorem, czarnoksiężnik zniknął. Jedni twierdzą, że umarł, inni uważają, że został pojmany przez ministerstwo i osadzony w jakimś tajemniczym miejscu, a jeszcze inni nadal uważają, że Grindelwald jest na wolności. Nie mniej, na pewno niewiele osób wie, która z tych teorii jest prawdziwa.

Ulokowanie

Dokładne położenie instytutu nie jest znane, gdyż wszystkim odwiedzającym szkołę, tak samo jak uczniom wymazuje się pamięć, przez co nie są w stanie przypomnieć sobie trasy podróży, za to samą podróż doskonale pamiętają. Durmstrang znajduje się w północnej skandynawii. Zamek jest czteropiętrowy i na pewno jest znacznie mniejszy niż Hogwart. Chociaż nie wpływało to na ilość przyjmowanych uczniów. Durmstrang bowiem tak samo jak Beauxbatons, przyjmowało w swoje mury znacznie więcej uczniów niż Hogwart. Wiadomo, że Durmstrang jest otoczony górami, oraz ma dostęp do jeziora. Instytut ma również błonia, które niestety w okresie zimowym są opustoszałe ze względu, na znacznie krótszy dzień.

Ceremonia przydziału

W Durmstrangu nie ma domów, a co za tym idzie nie funkcjonuje coś takiego jak ceremonia przydziału. Uczniowie są łączeni w grupy w zależności od ich wieku i czystości krwi, oraz płci. Wśród uczniów półkrwi nie pojawi się nigdy żaden czystokrwisty, oraz na odwrót. W Instytucie również nie ma przydzielonych opiekunów do konkretnych grup. Nie stosuje się tam również systemu punktacji. Za łamanie regulaminu wymierza się surowe, często zakorzenione w czasach średniowiecza kary, a za odnoszone sukcesy za nagrodę można uznać lekkie skinienie głowy nauczyciela.

Zajęcia

W Instytucie Magii Durmstrag, kładzie się duży nacisk na zaklęcia pojedynkowe, oraz na nauczanie czarnej magii, która na egzaminach końcowych zaraz po pojedynkach jest jednym z ważniejszych zaliczeń. Oprócz tego naturalnie funkcjonują tam takie zajęcia jak opieka nad magicznymi stworzeniami, czy historia magii, która dodatkowo rozdziela się również na historię czarnej magii. Nie mniej na próżno doszukiwać się tam takiego przedmiotu jak mugoloznastwo, gdyż szkoła otwarcie wyraża swoją niechęć do mugoli i mugolaków. Kolejnymi istotnymi przedmiotami są eliksiry oraz zielarstwo. Lekcje latania na miotle zaczynają się od pierwszej klasy i trwają już do zakończenia magicznej edukacji. Natomiast takie przedmioty jak starożytne runy, czy numerologia, chociaż są nauczane nie cieszą się dużą popularnością wśród uczniów.
Kolejną ważną częścią życia uczniów Durmstrangu jest sprawność fizyczna. Nauczyciele kładą na ten aspekt duży nacisk, dlatego też często zdarza się, że uczniowie są zrywani z łóżek bladym światem, i muszą stawić się na poranną zaprawę, a ten kto nie pojawi się na obowiązkowej rozgrzewce może spodziewać się surowej kary.

Akademia Magii Beauxbatons

Jest to trzecia z najbardziej znanych szkół, w których naucza się magii. Nie jest do końca wiadome, kto odpowiada za zbudowanie szkoły, to sam budynek powstał ponad osiemset lat temu, a to oznacza, że akademia ta powstała później niż Hogwart. Do szkoły są przyjmowani uczniowie z Francji, Hiszpanii, Portugalii, Belgii, Luksemburgu, i Holandii. W Beauxbatons w przeciwieństwie do innych europejskich szkół magii, edukację zaczyna się znacznie wcześniej, gdyż w wieku dziesięciu lat. Natomiast egzaminy końcowe odbywają się po szóstej klasie, a nie jak w Hogwardzie po trzeciej. Daje to więcej czasu uczniom na poprawę swoich magicznych zdolności. Do szkoły przyjmowane są zarówno kobiety jak i mężczyźni. Obowiązkowe są mundurki, o błękitnym kolorze. Błękit bowiem symbolizuje twórczość i wyobraźnie, co zgadza się z założeniami szkoły. Dla kobiet przeznaczone są jednoczęściowe, sięgające odrobinę za kolano jedwabne sukienki, za również błękitną narzutą na ramiona. Dla mężczyzn przewidziane są błękitne spodnie, oraz błękitne marynarki, koszule muszą być obowiązkowo białe, oraz mężczyźni muszą zakładać błękitne krawaty.

Historia szkoły

Szkoła została zbudowana przed 1290 rokiem. Chociaż na kartach historii nie zapisał się żaden człowiek, któremu można było przypisać zasługę stworzenia szkoły. Istnieje teoria, jakoby sam zamek na samym początku swojego istnienia wcale nie miał być szkołą. Nie mniej nikt nigdy tego nie był w stanie udowodnić. Akademia może poszczycić się, iż z jej murów wyszło sporo czarodziejów, którzy z czasem zyskali popularność, lub pozostawili jakiś ślad w różnych dziedzinach magii. Najsłynniejszym wychowankiem Akademii Beauxbatons jest alchemik Nicolas Flamel. Zasłynął on bowiem ze stworzenia kamienia filozoficznego. Oprócz Flamela, popularny był również Vincent Duc de Trefle-Picques, który został oskarżony o używanie czarów, a następnie skazany na śmierć poprzez ścięcie. Czarodziej rzucił na swoją szyję zaklęcie ukrywające, i udawał, że jego głowa została odcięta.
Beauxbaton, tak samo jak Durmstrag regularnie brało udział w turnieju trójmagicznym. Akademia może poszczycić się 62 zwycięstwami

Ulokowanie

Akademia Magii Beauxbatons znajduje się w południowej części Francji, gdzieś w Pirenejach. Szkoła była otoczona przez liczne lasy, malownicze ogrody, a na terenie samej szkoły znajdowało się kilka cudownych magicznych fontann. Wnętrze zamku było utrzymane w błękitnych, złotych i kremowych barwach. Wnętrze zamku było bardzo dobrze oświetlone, a roślinność, która była hodowana w zamku doskonale wkomponowała się w mury. W Beauxbatons nie uświadczy się starych zbroi, za to można było znaleźć na ścianach zamku wysokiej klasy obrazy, namalowane przez znamienitych francuskich artystów. W sali jadalnej natomiast, leśne nimfy umilały posiłki swoim łagodnym śpiewem. Podobno szkołę dofinansowują Flamelowie, którzy poznali się właśnie w Beaxbatons.

Ceremonia przydziału

Oprócz zwykłego podziału na damskie i męskie grupy, w akademii dzieli się uczniów w zależności od tego, który z dodatkowo zajęć artystycznych wybiorą. Takim też sposobem, a szkole znajdują się grupy śpiewaków, tancerzy, czy pianistów. Pierwszego dnia szkoły, każdy pierwszoroczny musi zdecydować się na jedno z dodatkowych zajęć artystycznych.

Zajęcia

W Akademii Beauxbatons duży nacisk kładą na zaklęcia transmutacyjne, oraz na zaklęcia użytkowe. Absolwenci akademii z wyjątkową dokładnością są uczeni eliksirów, i zielarstwa. Dlatego po skończeniu Beauxbatons wielu czarodziejów i czarownic wiąże swoje życie z alchemią, lub bezpośrednio z zielarstwem. Akademia wypuściła również wielu uzdolnionych medyków. Dodatkowo dla chętnych od trzeciego roku organizowane są zajęcia z nauki języka trytońskiego. Beuxbatons dba również o artystyczne strony życia swoich uczniów. Oprócz przyziemnych lekcji magii, można, a nawet trzeba zapisać się na jedno z dodatkowych zajęć artystycznych. Można wybierać pomiędzy baletem, śpiewem, aktorstwem, czarodziejskim malarstwem, akrobatyką, lub nauką gry na pianinie lub skrzypcach. Czasami jeżeli zbiera się większa grupka zainteresowanych są organizowane również zajęcia z rzeźbiarstwa. Beauxbatons ma również lekcje latania na miotle, oraz w szkole odbywają się zawody Quiddicha, chociaż ta forma sportu nie jest zbyt popularna.

Szkoła Magii Mahoutokoro

Szkoła Magii Mahoutokoro, szerzej znana jako po prostu Mahoutokoro, jest jedną z najstarszych szkół magii, jakie są znane innym czarodziejom. Jest także uważana, za jedną z najbardziej prestiżowych szkół w magicznym świecie. Jest to spowodowane nie tylko wysokim poziomem nauczania, ale również wymaganiami jakie nakłada się na uczniów. Ze wszystkich szkół magii, ta jedna ma najmniejszą liczbę uczniów. Najprawdopodobniej dlatego, iż nauczyciele stawiają na jakość a nie na ilość. Czarodzieje zaczynają swoją magiczną edukację najwcześniej, ponieważ już w wieku siedmiu lat, dzieci magicznie uzdolnione zaczynają uczyć się czarów. W przeciwieństwie do innych szkół, przez pierwsze cztery lata, dzieci nie mieszkają w zamku, tylko po zajęciach (które często trwają cały dzień) wracają do domów na grzbietach wielkich nawałników burzowych.

Historia szkoły

Sam zamek został wybudowany w 1185 roku, chociaż istnieją zwolennicy teorii głoszącej iż budynek postawiony został nawet w 794 roku n.e. Twórcą był mnich Makio, który oprócz swojego wielkiego uduchowienia posiadał również magiczne zdolności. Chcąc zaznać trochę wytchnienia, i zjednać się z naturą udał się na tajemniczą wyspę Minami Iwo Jima. Była to niewielka wulkaniczna wyspa, która znajdowała się nieopodal Iwo Jima. Spędził na niej kilka dni i nocy, oddając się medytacji. Aż w końcu któregoś dnia, sam Budda zesłał mu wizje zamku tak pięknego, że dla wielu nierealnego. Była to szkoła w której młodzi adepci magii uczyliby się tego, jak okiełznać magię i wykorzystywać ją w dobrych celach. Takim oto sposobem Makio przy pomocy czarów, oraz swojej wytrwałości wybudował cudowny zamek i nazwał go Mahoutokoro czyli w tłumaczeniu magiczne miejsce.

Ulokowanie

Szkoła znajduje się w pięknie i bogato zdobionym pałacu w kształcie pagody, który został zbudowany z jadeitu. Położony jest na najwyższym punkcie wulkanicznej wyspy Minami Iwo Jima. Zamek został wybudowany na jednej z gór, a do niego prowadzą wysokie schody, które przy pomocy magii poruszają się same. Dzięki temu dotarcie do zamku jest znacznie łatwiejsze. Mahoutokoro posiada wielkie błonia, w których rosną cudne kwiaty wiśni, a jeżeli zejdzie się odrobinę z góry na której ulokowana jest szkoła, można dojść do wodospadu, oraz niewielkiego jeziora, w którym w ciepłe dni uczniowie chętnie się kąpią. Na wyspie zamieszkuje również wiele cudownych magicznych stworzeń. Niestety mieszkańcy szkoły muszą zmagać się z tajfunami, licznymi trzęsieniami ziemi, lub nawet czasami z niewielkimi erupcjami wulkanu. Przez to szkoła musi być obłożona wyjątkowo silnymi zaklęciami obronnymi, które są w stanie uchronić zamek przed ewentualnym zniszczeniem. Na dodatek istną plagą są kelpie, lub wodniki kappa, z którymi to uczniowie jak i nauczyciele użerają się przez cały czas.
Sąsiednią wyspą Minami Iwo Jima, jest Iwo Jima. Jest to wyspa zamieszkała przez samych mugoli, a co za tym idzie należało zaczarować szkołę tak, aby była dla nich niewidoczna. Dlatego też mieszkańcy Iwo Jima są przekonani, że ich sąsiednia wyspa jest po prostu niezamieszkała.

Ceremonia przydziału

W Mahoutokoro nie ma podziałów na domy, czy grupy. Obowiązuje ogólny tryb nauczania. Natomiast zupełnie inaczej niż w innych szkołach, uczniowie otrzymują swoje mundurki wraz ze swoim pierwszym dniem nauczania. Mundurki te rosną wraz z właścicielem, oraz są w stanie zmieniać kolory, które świadczą o tym na jakim poziomie edukacji jest dany uczeń. Adepci zaczynają od bladego różu, a jeżeli osiągają najwyższe wyniki ze wszystkich przedmiotów, ich mundurek przybiera złoty kolor. Natomiast jeżeli czyjaś szata staje się biała, jest sygnał, iż taka osoba splamiła honorowy kodeks czarodzieja parając się nieczystymi praktykami (czarna magia) Uczeń taki zostaje od razu wydalony ze szkoły, i czeka go proces przed Japońskim Ministerstwem Magii.

Zajęcia

Szkoła szczyci się bardzo dobrymi wynikami wśród swoich studentów. Większość uczniów podchodzi do nauki poważnie, oraz wykonują sumiennie swoje obowiązki uczniowskie. Trudno powiedzieć na co w Mahoutokoro kładzie się największy nacisk, gdyż wszystkie przedmioty są niezwykle istotne. Można przypuszczać iż są to zaklęcia, oraz obrona przed czarną magią, gdyż większość wychowanków tej szkoły może poszczycić się naprawdę wysokimi umiejętnościami z tej dziedziny. Dodatkowo każdego kto w szkole grał w Quiddicha, można nazwać naprawdę dobrym graczem. Wszystko przez to, iż gracze oprócz tłuczków, muszą również wypatrywać przelatujących samolotów, gdyż na sąsiedniej wyspie znajduje się lotnisko. W szkole oprócz czarów naucza się również sztuki ikebany, kaligrafii, szkoli się dziewczęta w zakresie ceremonii parzenia herbaty. Są nawet prowadzone zajęcia ze sztuki walki. Naturalnie są to nieobowiązkowe zajęcia, i nie każdy uczeń musi na nie uczęszczać. Ale zdecydowana większość uczniów posiada na tyle wysokie ambicje, iż poza zwykłymi szkolnymi zajęciami wybierają również po dwa, lub czasami trzy dodatkowe. W szkole również funkcjonuje bardzo dużo kół zainteresowań.

Szkoła Magii i Czarodziejstwa Ilvermorny

Kolejna z jedenastu znanych szkół magii, która znajduje się w Ameryce Północnej. Instytucja przyjmuje adeptów magii ze Stanów Zjednoczonych i Kanady. Ilvermorny jest szkoła z internatem, i wedle niektórych w wielu kwestiach przypomina Hogwart, co więcej przez wielu szkoła ta jest nazywana Amerykańskim Hogwartem. Jest zdecydowanie jedną z najmłodszych szkół, panuje w niej demokratyczny ustrój, oraz jest najmniej prestiżowa, co w żaden sposób nie umniejsza jej reputacji. Czasami są organizowane nawet wymiany uczniowskie pomiędzy Ilvermorny a Hogwartem.Szaty Ilvermorny są niebieskie i żurawinowe. Barwy te zostały ustalone na cześć Izoldy i Jamesa. Niebieski był ulubionym kolorem Izoldy - a wszystko dlatego, iż czarownica jako dziecko marzyła, aby dostać się do Ravenclawu. Natomiast żurawinowy kolor wziął się dlatego, że James bardzo lubił żurawinowy tort. Szaty wszystkich uczniów Ilvermorny są zapinane złotym węzłem gordyjskim, na cześć broszki Izoldy, którą znaleziono w ruinach legendarnego domku Ilvermorny.

Historia szkoły

Historia powstania Ilvermorny jest o tyle ciekawa gdyż w skład założycieli wchodzi nie-mag, a jak wiadomo Amerykańskie prawo przez długi okres czasu zabraniało wiązania się czarodziejów z nie-magami. Szkoła została założona w XVII wieku, i na samym początku nie przypominała obecnego zamku. Była to kamienna chata wybudowana przez irlandzką imigrantkę, czarownice Izoldę Sayre, która wyszła za mąż za mugola. Para adoptowała dwóch synów Chadwicka i Webstera Bootów. Dzieci bardzo chciały uczyć się magii w Hogwardzie, niestety rodzice nie mogli sobie pozwolić na posłanie dzieci do szkoły tak daleko. Dlatego też kobieta postanowiła stworzyć domową szkołę magii. Aby ta przydomowa szkoła zyskała podobnego charakteru jak Hogwart, także powstały w nim domy: cztery na cześć czterech założycieli. Chadwick stworzył dom Gromoptaka, Webster dom Wampusa, Izolda Rogatego Węża, natomiast James dom Pukwudgie. Były to ich ulubione zwierzęta, i choć na samym początku o tym jeszcze nie wiedzieli, w dniu wyboru ich część “ja” przeszła na każdy z nich.
Szkoła przez pewien czas składała się tylko z Chadwicka i Webstera, ale z czasem wieści o szkole zaczęły się rozchodzić. Któregoś dnia za sprawą matki do szkoły dołączyli dwaj chłopcy z plemienia Wampanoga, a także dwie córki Narragnestt. Do roku 1634 roku, domowa szkoła zaczęła się z każdym dniem coraz bardziej rozrastać. Przez napływ nowych uczniów Izolda i James byli zmuszeni rozbudowywać swój niewielki dom. W końcu uczniów było na tyle dużo iż można było spełnić marzenie Chadwicka i Webstera o zawodach między domami. Jako, że renoma szkoły nie wyszła jeszcze poza granice rdzennoamerykańskich plemion i europejskich osadników, uczniowie po skończonych zajęciach wracali do domów. Dopiero z czasem to uległo zmianie, kiedy z małej chaty powstał prawdziwy zamek, zdecydowano o stworzeniu dla uczniów dormitoriów.
Jak nietrudno się domyślić, przez to, iż Ilvermorny zostało stworzone również przez nie- maga, lub mugola (jak kto woli), jest obecnie uważaną za jedną z najbardziej demokratycznych placówek, i jedną z najbardziej otwartych szkół magii.

Ulokowanie

Zamek Ilvermorny znajduje się na szczycie góry Mount Greylock, która to góra jest również domem dla wielu magicznych stworzeń. Na wejściu do zamku znajdują się marmurowe pomniki założycieli: Izoldy Sayer i jej męża Jamesa Stewarda. Szkołę otaczają lasy, które utrudniają dotarcie i dostrzeżenie szkoły, i naturalnie rzucono na mury zamku zaklęcia ochronne, które często manifestują się w postaci gęstej mgły, która ukrywa szkołę przed mugolami.

Ceremonia przydziału

Chociaż Szkoła Magii Ilvermorny w wielu aspektach przypomina Hogwart, można doszukać się kilku różnic chociażby w samej ceremonii przydziału. W szkole również występują cztery domy: Rogaty Wąż, Pukwudgie, Gromoptak, i Wampus Czasami mówi się, że domy Ilvermorny razem reprezentują całego czarodzieja lub czarownicę: Umysł jest reprezentowany przez Rogatego Węża, ciało - Wampusa, serce przez Pukwudgie, a dusza przez Gromoptaka. Jeszcze inni mawiają, że Rogaty Wąż faworyzuje uczonych, Wampus - wojowników, Pukwudgie - uzdrowicieli, a Gromoptak podróżników. W Ilvermorny w przeciwieństwie do Hogwartu przydziału do danego domu nie dokonuje tiara przydziału. Pierwszoroczni uczniowie po wejściu do zamku zatrzymują się w okrągłej sali wejściowej i ustawiają się przy ścianach jeden za drugim. Po czym zostają wywołani, by stanąć na symbolu węzła gordyjskiego umiejscowionego na środku kamiennej podłogi. Przydziału dokonują rzeźby przedstawiające symbol danego domu. Gdy Rogaty Wąż zechce jakiegoś ucznia na jego czole rozświetla się zestaw kryształów, Wampus oznajmia chęć przyjęcia ucznia po przez głośny i doniosły ryk, Gromoptak macha skrzydłami, natomiast Pukwudgie unosi strzałę. Czasami zdarza się, że więcej niż jedna rzeźba zareaguje, wówczas to uczeń może zdecydować do którego domu chce należeć. Bardzo rzadko - może raz na dekadę - zdarza się, że wszystkie rzeźby wyrażą chęć przyjęcia czarodzieja lub czarownicy do swojego domu.
Nie mniej ceremonia przydziału nie kończy się na samym przydziale uczniów do domów. Kiedy już wiadomo, który uczeń będzie reprezentował jaki dom, wszyscy pierwszoroczni są prowadzeni do ogromnej sali, gdzie wybierają swoją różdżkę (lub różdżka wybiera ich) Co ciekawe różdżki uczniów po zakończonym roku zostają w Ilvermorny, i dopiero po ukończeniu przez ucznia siedemnastego roku życia, może zabrać różdżkę ze sobą do domu.

Zajęcia

Lekcje, które odbywają się w Ilvermorny są bardzo podobne do tych wykładanych w Hogwardzie. Znajdziemy tam obronę przed czarną magią, eliksiry, zaklęcia, czy transmutacje. Ale również wykłada się tam arytmetykę. Czyli naucza się o magii liczb. Można przyrównać te zajęcia do numerologii, której naucza się w Hogwardzie. W ilvermorny oferuje się również wiele zajęć pozalekcyjnych. Jedną z najbardziej znanych jest ksylomancja, czyli nauka wróżenia z gałązek.

Castelobruxo

Jest to wielki, bajkowy zamek, ulokowany w samym środku lasu deszczowego w Brazylii. Castelobruxo imponuje nie tylko swoimi rozmiarami, ale również kunsztem wykonania, bo wiem jest to kwadratowy gmach złotej skały, który przez wielu jest przyrównywany do świątyni. Zamek, podobnie jak Hogwart jest chroniony podobnymi zaklęciami. Dla mugoli Castelobruxo jest tylko ruiną. Na dodatek zamku i jego okoli chronią caipory i magiczne duszki. Szkoła przyjmuje uczniów z całej Ameryki Południowej, a uczniowie często są uzdolnieni w dziedzinie zielarstwa i magizoologii. Obowiązkowym ubiorem dla adepta magii jest szata w jasnozielonym kolorze. Szkoła prowadzi również atrakcyjną ofertę wymiany młodzieży, dla Europejczyków, którzy chcą zbadać magiczną florę i faunę lasu deszczowego. Warto zaznaczyć, iż gracze Quiddicha z Brazylii, zaraz po uczniach z Mahoutokoro są uważani, za jednych z lepszych graczy. Wszystko dlatego, iż w lasach deszczowych raczej trudno lata się na miotle, i trzeba być przygotowanym na ewentualny unik, aby nie spotkać się twarzą w...korę z pobliskim drzewem, albo, aby nie zaczepić się na lianie.

Historia szkoły

Dokładna historia założenia szkoły nie jest znana, chociaż istnieją spekulacje, że zamek jest równie stary co Hogwart, co by dawało mu ponad tysiąc lat, a to pozwala sugerować, iż zamek został wybudowany przez jakieś starożytne plemię. Swój wygląd świątyni być może zawdzięcza temu, iż na początku był właśnie w ten sposób traktowany. Tak samo na kartach historii już dawno zatarło się kto stworzył rzeczony zamek.

Ulokowanie

Zamek znajduje się w centrum lasu deszczowego, w Ameryce Południowej. Swoim wyglądem dla odwiedzających przypomina świątynie. Szkoła jest przestronna, i w dużej mierze otwarta na faunę Brazylijskiej dżungli. Roślinność doskonale wkomponowała się w stare mury szkoły. Samą szkołę oraz jej okolice strzegą ciapory i magiczne duszki, które pomimo dobrych chęci, są sporym utrapieniem uczniów oraz nauczycieli. Stworzenia te słyną bowiem ze swojej złośliwości, i chęci do płatania głupich dowcipów. Nie mniej są bardzo związane ze szkołą.

Ceremonia przydziału

W szkole nie ma domów, za to dzieli się uczniów w zależności od tego czy czują większy pociąg do zielarstwa, czy do magizoologii. A to oznacza, że to uczeń może sobie sam wybrać do której z tych dwóch grup chce należeć. W przeciwieństwie do innych szkół, jeżeli jakiś uczeń po upływie miesiąc od przybycia do szkoły uzna, że grupa którą wybrał, jednak mu nie odpowiada może zmienić zdanie. Po upływie miesiąc zamiana grupy staje się niemożliwa.

Zajęcia

Oprócz tradycyjnych zajęć takich jak zaklęcia, transmutacja czy obrona przed czarną magią, kładzie się wyjątkowy duży nacisk na zielarstwo, i opiekę nad magicznymi stworzeniami. Bardzo dużo absolwentów Castelobruxo w przyszłości zajmują się hodowlą rzadkich magicznych roślin, lub odnajdują swoje powołanie w medycynie.

Szkoła Magii Uagadou

Chociaż Afryka ma wiele szkół magii, tylko ta jedna przetrwała próbę czasu, wyrabiając sobie dobrą renomę. Szkoła przyjmuje uczniów z całej Afryki, co wbrew pozorom wcale nie sprawia, że tych uczniów ma dużo. Zamek umiejscowiony jest gdzieś w górach księżycowych. Je relacji gości można wywnioskować, że jest to olbrzymi gmach wykuty w zboczu góry i owiany mgłą. Tak naprawdę jest to szkoła, o której świat czarodziejów wie najmniej.

Historia szkoły

Podobnie jak w przypadku szkoły magii w Brazylii dokładna historia powstania Szkoły Magii Uagadou jest niejasna. Uważa się, że szkoła została stworzona co najmniej tysiąc lat temu, a to sprawia, że może być tak samo wiekowa jak Hogwart. Chociaż niektóre źródła donoszą, że może być nawet jeszcze starsza. Co by potwierdzało tezę, że większość czarów, eliksirów i innych dziedzin magii swoje korzenie ma właśnie w Afryce.

Ceremonia przydziału

Nie wiadomo czy w Uagadou są przydziały na domy. Nie mniej Szkoła Magii Uagadou bez wątpienia korzysta z niezwykłego sposobu dostarczania zawiadomienia o przyjęciu do szkoły. W Afryce takie informacje dostarczają tak zwani posłańcy snu. Posłańcy są rozsyłani przez dyrektora szkoły, aby przybywały do śpiących dzieci zostawiając im w dłoni znak (przeważnie był to kamień z inskrypcją) Dzieci odkrywały tę niespodziankę zaraz po przebudzeniu. Uagadou jako jedyna szkoła wykorzystuje ten sposób informowania czarodziejów i czarownice o dostaniu się do szkoły magii

Zajęcia

Oprócz zdobywaniu podstawowej wiedzy o zaklęciach, i obronie przed czarną magią. Absolwenci Uagadou bez wątpienia są niezwykle dobrze zorientowani w astronomii, alchemii i transmutacji. Na dodatek od małego czarodzieje i czarownice z Afryki nie potrzebują do używania magii różdżek. Bez problemu są w stanie rzucać zaklęcia przy pomocy palca wskazującego, lub gestów, a to daje im idealną obronę, kiedy są oskarżeni o łamanie Międzynarodowego Kodeksu Tajności. Na dodatek uczniom szkoły niezwykle łatwo przychodzi opanowanie sztuki animagii. Zdarza się, że już nawet czternastolatki są w stanie w pełni przetransmutować się w dowolne zwierzę.