Lista: Rasy

O rasach

Zdarza się tak, że podstawowy kod DNA czarodzieja ulegnie pewnym zmianom przez kilka złożonych czynników, najczęściej przez ugryzienie, klątwę lub przez rodzinę, w której doszło do wymieszania się różnych gatunków. Taki czarodziej zyskuje dzięki temu niebywale zdolności, ale i potencjalnie nieprzyjemne skutki, najczęściej odbijające się na jego psychice lub na jego funkcjonowaniu w czarodziejskim społeczeństwie.

Poniższe rasy nie mają szans by się krzyżować, a jeśli już do tego dojdzie, geny jednej rasy zdominują geny rasy drugiej.

Potomstwo

Półwila/Ćwierćwila + Człowiek - 85% szans na to, że dziecko przeżyje (geny wili dominują w przypadku potomstwa od półwili)
Półwila/Ćwierćwila + Półolbrzym -  50% szans na to, że dziecko przeżyje (geny olbrzyma dominują, geny wili się nie zachowują)
Półwila/Ćwierćwila + Wampir - 35% szans na to, że dziecko przeżyje (geny wampira dominują, geny wili się nie zachowują)
Półwila/Ćwierćwila + Wilkołak - 65% szans na to, że dziecko przeżyje (geny wili dominują, geny wilkołaka się nie zachowują)
Półolbrzym + Człowiek - 90% szans na to, że dziecko przeżyje (geny olbrzyma dominują)
Półolbrzym + Wampir - 25% szans na to, że dziecko przeżyje (geny olbrzyma dominują, geny wampira się nie zachowują)
Półolbrzym + Wilkołak - 40% szans na to, że dziecko przeżyje (geny olbrzyma dominują, geny wilkołaka się nie zachowują)
Wampir + Człowiek - 10% szans na to, że dziecko przeżyje (geny wampira dominują)
Wampir + Wilkołak - 15% szans na to, że dziecko przeżyje (geny wilkołaka dominują, geny wampira się nie zachowują)
Wilkołak + Człowiek - 80% szans na to, że dziecko przeżyje (geny wilkołaka dominują)

Posiadanie rasy

Postać, która pragnie mieć magiczną rasę, musi napisać podanie. Każde podanie o rasę powinno znajdować się w osobnym poście w dziale danej postaci. Warto pamiętać o unikalnych cechach każdej rasy. Chętny powinien przemyśleć bardzo dokładnie swój wybór, gdyż nie będzie można go później cofnąć.

Kod:

[b]Nazwa rasy:[/b] [tutaj podaje się nazwę rasy, na którą składane jest podanie]
[b]Historia:[/b] [należy uwzględnić uwarunkowanie genetyczne, jeśli takie jest; kiedy uaktywniły się umiejętności i wszystko, co istotne i związane z daną rasą]
[b]Jak sobie radzi:[/b] [wszelkie informacje dotyczącego tego, czy postać ma jakieś sposoby na radzenie sobie ze swoimi umiejętnościami]
[b]Kto o tym wie:[/b] [jeśli umiejętności wynikające z rasy są często używane albo widoczne, to pewnie większość ludzi jest świadoma tej tożsamości postaci; jeśli jednak postać się z tym ukrywa, warto to zaznaczyć, a także określić kto konkretnie o tym wie, by uniknąć nieporozumień na fabule]
[b]Wybrany atrybut:[/b] [każdy wybiera jedną atrybucję z kilku dostępnych przy danej rasie]

Półwila/Ćwierćwila

Stuprocentowe wile są nimfami kuszącymi swoim śpiewem mężczyzn lub kobiety - oczarowani ich wdziękami porzucają normalne, dotychczasowe życie. Są też nadzwyczajnie piękne, pełne wdzięku i charyzmy. Mają także dużo większe predyspozycje do magii związanej z naturą - wszelkimi wywarami, zajmowaniem się roślinami i oswajaniem zwierząt. Potrafią też oczarowywać grą na jakimś instrumencie, zazwyczaj na harfie. Są traktowane jako istoty "czystej" krwi, dlatego też czarodzieje chętnie zawiązują z nimi małżeństwa. Im jednak mniej ma się domieszki ich krwi, tym słabsze są związane z nią umiejętności, aż w pewnym momencie całkowicie zanikają. Wampiry, wilkołaki, półobrzymy, gobliny i wszelkie inne stworzenia magiczne są bardziej odporne na ich wdzięki. Nie można jednak zapominać o tym, że wile są również bardzo przebiegłe, drażliwe i niebezpieczne, a także nienawidzą, gdy ktoś je okłamuje. Przyciągają uwagę zazwyczaj tej płci, którą się interesują, robiąc wszystko, by zdobyć to, na czym im zależy. Nie istnieją męskie wile, są jedynie mieszanki za sprawą krzyżowania się tych zjawiskowych zjaw z ludźmi - nie zawsze też są w stanie korzystać z danych im umiejętności, przez co magia wil zostaje przez nich nieświadomie "uśpiona" i może uaktywnić się dopiero w następnym pokoleniu. Większość przedstawicielek tej rasy posiada biało-złote włosy, białą skórę i jasne oczy, zazwyczaj niebieskie. Zdarzają się przypadki - zwłaszcza z południowych krajów Europy - ciemnowłosych zjaw o ciemnych oczach, a czasem nawet i o oliwkowej karnacji.

Istnieje wiele legend i przesądów o wilach. Jedna z nich mówi, że ponoć ten, kto napotka tańczące wile, będzie musiał przyłączyć się do nich i tańczyć, dopóki nie padnie z wykończenia. Jeszcze inna, że ten, kto wkroczy w elfi krąg (koło wydeptanej trawy), w którym zabawiały się wile, ten już nigdy nie zazna szczęścia.

Na forum stuprocentowymi wilami mogą być jedynie postacie NPC. Dla innych postaci istnieje możliwość posiadania krwi wili albo w 1/2, albo w 1/4 części. Należy jednak pamiętać, że "urok" mężczyzn, w których płynie taka krew, jest mniejszy, często też może być tak, że nie zadziała.
Ćwierćwile mają jedno oczko w dół na start do kości związanej z danym atrybutem.
Męskie mieszanki zaś mogą poczuć się gorzej przy próbie skorzystania z któreś atrybucji.

Gracz ma możliwość wybrania sobie jednego z dwóch atrybutów związanych z tą genetyką: Uwodzenie lub Histeria.

Uwodzenie

Cecha, która sprawia, że postać z krwią wili może wpłynąć lub owinąć sobie wokół palca wybraną osobę. Przy większej ilości osób wymagana jest większa świadomość plusów i minusów wynikających z tej mocy. Za każdym razem należy rzucić kością k6.

Oczka	Znaczenie
1	Kompletna klapa i wstyd
2	Urok osobisty jest na tyle słaby, że tylko osoba bliska śmierci byłaby w stanie ulec
3	Na większą grupę to na pewno nie zadziała, ale ktoś o słabszej woli jest w stanie ulec i spełnić jakąś małą prośbę
4	Zainteresowanie zostało przyciągnięte, a namierzony cel jest oczarowany pięknem, które się przed nim objawiło. W przypadku jednak upartych lub odpornych ludzi to nie zadziała
5	Przy większym doświadczeniu można porządnie zawrócić w głowach małej grupie. W przypadku pojedynczej ofiary jest bardzo wątpliwe, żeby ta była w stanie się oprzeć. Będąc pod czarem jest gotowa do rzeczy, których normalnie by nie zrobiła
6	Osoby z najbliższego otoczenia są pod sporym wrażeniem, ale i tak to nie równa się z uwagą tego, komu zostało posłane najdłuższe spojrzenie. Cel, oprócz faktu, że jest w stanie zrobić praktycznie wszystko, to, nawet jeśli zostanie sam, wciąż będzie wracał myślami do istoty, która zawróciła mu w głowie

Histeria

Cecha sprawiająca, że postać z krwią wili wpada szał i przypomina bardziej harpię niż człowieka, przez co zwiększa się poziom jej drapieżności. Wpływa to na wywołanie strachu u innych lub nawet na wystąpienie poważnych obrażeń. Do jej użycia są potrzebne potężne emocje. Należy rzucić kością k6.

Oczka	Znaczenie
1	Stracenie głosu na cały dzień
2	Pojawienie się piór w kilku miejscach, które nie znikną same
3	Krótka zmiana oczu na zwierzęce, mogące wywołać późniejsze problemy ze wzrokiem. Osoba o słabej psychice może się przestraszyć
4	Zwiększona szybkość i pojawienie się małych kłów, którymi można zrobić większą krzywdę. Tylko postacie o silnym charakterze są w stanie uniknąć strachu
5	Paznokcie zaczynają przypominać pazury, które mogą pozostawić po sobie ślady nawet na kilka dni. Kogoś nawet może to sparaliżować na krótki moment, jednak żadna osoba nie uniknie choćby i krótkotrwałego strachu
6	Pojawiają się ostre kły, pazury i niemożność powstrzymania swoich krwiożerczych zapędów. Ten szał doprowadza do krzyku lub paraliżu, a także do zatrucia w przypadku styczności z postacią będącą pod wpływem histerii

Posiadający rasę:

Brak.

Półolbrzym

Olbrzymy są ogromnymi istotami przypominającymi ludzi. Nie grzeszą inteligencją, ale są za to niesamowicie silne i odporne zarówno na magię, jak i na mugolską broń, co zawdzięczają swojej grubej skórze. Zazwyczaj ich wzrost mieści się w przedziale od dwudziestu do dwudziestu pięciu stóp, choć zdarzają się odchyły od normy w postaci mniejszych lub większych jednostek. Niektórym z nich bliżej do owłosionych humanoidów, a w niektórych przypadkach nawet do zwierząt ze względu na pewne szczególne cechy, takie jak wyrośnięte zęby trzonowe czy nienaturalnie dzikie oczy. Pierwotnie żyły w małych szczepach liczących około setki osobników, prowadząc ze sobą ustawiczne wojny. Częściowo przetrzebione przez czarodziejów, częściowo w wyniku własnych wojen, ukryły się w wysokich górach. Istnieją jednak pogłoski, że część z nich wciąż przemieszcza się w poszukiwaniu swojego miejsca. Choć nie potrafią czarować i nienawidzą czarodziejów, interesują ich pożyteczne, magiczne przedmioty, za które są w stanie wysłuchać obcych. Trzeba jednak uważać, bo znudzone rozmową potrafią zabić, nie bacząc na to, z kim mają do czynienia. Uwielbiają ze sobą walczyć, często tworząc areny, na których sprawdzają swoje siły. Podczas takich wydarzeń częstokroć stawiają na swoje zwycięstwo wszystko to, co mają. Posiadają swoją gwarę, którą się posługują, choć zdarza się tak, że potrafią przemawiać w innych znanych ludziom językach, jak i czytać w nich - nie są to jednak częste przypadki.
Nie potrafią opiekować się swoimi dziećmi, zwłaszcza jeśli są one owocem związku z czarodziejem, zazwyczaj po prostu je porzucają, nie będąc w stanie się do nich przywiązać.

Półolbrzym, czyli dziecko będące owocem związku olbrzyma i czarodzieja, otrzymuje od każdego rodzica część jego cech. Często spotykaną cechą półolbrzymów jest nieproporcjonalność przejawiająca się na przykład w wielkich dłoniach. Charakteryzują się niesamowitą siłą, jak i ogromnym apetytem. Są bardziej przystosowane do życia w społeczeństwie niż ich olbrzymi krewni. Miewają lewą rękę do magii, ale też są na nią bardziej odporni. Wykazują jednak wiedzę i umiejętności w innych dziedzinach, choć muszą poświęcić im więcej uwagi, by osiągnąć zadowalający poziom. Przeciętni ludzie nie są w stanie równać się z nimi siłą fizyczną.

Istnieje wiele legend związanych z olbrzymami.
Jedna z nich, w którą wierzy większość magicznego społeczeństwa, mówi, że olbrzymy powstały na skutek skrzyżowania się ludzi z trollami. Inne zaś odnoszą się do konfliktów olbrzymów z bogami, przez które podobno otrzymały one przekleństwo w postaci odrzucenia przez ludzi. Różne, głównie staroczarodziejskie wierzenia głoszą, że palce olbrzymów ponoć posłużyły Merlinowi do stworzenia eliksiru, przez który czarodziej ten stał się aż tak potężny.

Na forum stuprocentowymi olbrzymami mogą być jedynie postacie NPC. Dla innych postaci jest jednak możliwość posiadania krwi olbrzymów w 1/2 części. W takiej sytuacji półolbrzymy są, co prawda, słabsze pod pewnymi względami od swoich rodziców, ale mają za to większe możliwości. Płacą za to niepełną przynależnością do czarodziejów, którzy są dla nich niewiele bardziej tolerancyjni od olbrzymów.
Na starcie półolbrzymy mają 15 oczek w górę do fizycznego ataku, a 10 oczek w górę do obrony fizycznej.

Gracz ma również możliwość wybrania sobie jednego z trzech atrybutów związanych z tą genetyką: Niezniszczalność, Szał lub Magiczny.

Niezniszczalność

Cecha, która sprawia, że postać z krwią olbrzyma może obronić się przed praktycznie wszystkimi fizycznymi atakami, a także przed większością magicznych. Pomimo silnego osłabienia, może dalej przeć do przodu, mało tego, dalej walczyć, aż do osiągnięcia naprawdę krytycznego stanu. Po wszystkim powrót do zdrowia przebiega naprawdę szybko.
Otrzymuje 5 dodatkowych oczek w górę do obrony fizycznej.

Szał

Postać z krwią olbrzyma może nagle otrzymać niesamowitą dawkę adrenaliny, która przyczynia się do zwiększenia ilości, a także mocy zadawanych ciosów fizycznych. Celność jednakże jest gorsza, tak samo jak i wytrzymałość - łatwo można się zmęczyć.
Otrzymuje 5 dodatkowych oczek w górę do ataku fizycznego.

Magiczny

Cecha, która odpowiada za łatwiejsze uczenie się zaklęć i eliksirów, a to wszystko za sprawą magicznej krwi, która również płynie w żyłach półolbrzyma. Mało tego, jeśli taka postać posiada różdżkę, to otrzymuje 5% do wybranej księgi z poziomu łatwego.

Posiadający rasę:

Brak.

Wampir

Wampiry to zimne i silne stworzenia, które żywią się  przede wszystkim krwią, choć ludzkie jedzenie im nie szkodzi - może jedynie wywoływać wymioty. Mają bladą cerę, często sińce pod oczami i w większości są wychudzone, nigdy nie mogąc nasycić się na tyle dużo, by zaspokoić głód. Oprócz tego posiadają ledwo wyczuwalny puls, a także ich serca biją słabiej od ludzkich. Są niepokojąco, co warto podkreślić, czarujące, dzięki czemu łatwiej jest im polować. Mogą żerować dzięki dwóm wydłużającym się w danym momencie kłom.

Dzielą się na tzw. Wampirzą Arystokrację, czyli wampiry czystej krwi stworzone przez pierwszego wampira, które mogą się rozmnażać drogą płciową i tworzyć drugi rodzaj wampirów, czyli Wampiry Przemienione. Wszystkie są silnie uczulone na promienie słoneczne i srebro, przed którymi chroni je kamień spinel - któremu nadawane są specjalne właściwości magiczne. Mają też awersję do dziko rosnącego czosnku, którego zapach bardzo ich osłabia, niemalże ogłusza. W obecnych czasach są gatunkiem na wyginięciu. Ich czas zazwyczaj zatrzymuje się w miejscu, zdarza się, że organizm jeszcze przez parę lat się rozwija, jednak nie grozi im śmierć z powodu starości. Im starszy wampir, tym bardziej wzrasta jego wytrzymałość i talenty. Jednakże, tym dłużej musi później odsypiać. Przeciętnym śmiertelnikom trudno równać się z ich szybkością, zręcznością i siłą, nie tak okazałą, jak w przypadku półolbrzymów, ale wciąż imponującą. Bardzo trudno jest zabić wampira, zwłaszcza wiekowego, wymaga to bowiem sporo energii i sprytu, ale jest to wykonalne.

Związki wampirów z ludźmi - niezależnie czy z czarodziejami czy z mugolami - są surowo zakazane i grozi to nie tylko restrykcjami ze strony krwiopijców, jak pieszczotliwie są nazywani przez tych, którzy są świadomi ich istnienia, ale także i poważnymi skutkami dla ich potomstwa w postaci różnych zaburzeń, czy to fizycznych, czy psychicznych.  

Ministerstwo Magii stara się nadzorować ich poczynania, chce rozpocząć także ich rejestr i oznaczyć ich odpowiednio, by można było ich bez problemu rozpoznać. Kilku magicznych urzędników stworzyło w końcu oficjalną uchwałę dotyczącą surowszego karania wampirów za nielegalne przemiany i działanie na szkodę świata magii. Obecnie jest ona rozpatrywana przez Ministra Magii.
 
Istnieje sporo przesądów i mitów na temat wampirów i choć cywilizacja idzie do przodu, nadal większość z nich jest aktualna, a ludzie reagują w większości albo agresją, albo strachem, kiedy podejmuje się temat tych istot. Jeden z nich mówi, że ponoć potrafią hipnotyzować samym swoim spojrzeniem i zmuszać do czynów gorszych, niż za sprawą Imperiusa. Kolejny, że tak naprawdę nowe wampiry powstają z przeklętych inferiusów, którzy połykają w całości żywych, by przetrwać. Z tych nowszych mitów któryś dotyczy sposobu, w jaki można ich zabić; ponoć głównie stara, pierwotna magia jest w stanie pozbyć się wszystkich stworzeń nocy.

Na forum możliwe jest posiadanie wampira czystej krwi, jednakże musi być przedstawiony powód, a także historia przemiany. W przypadku wampirów przemienionych, gracz może wybrać czy od razu gra taką postacią, czy też ta przemiana nastąpi w trakcie gry, ale może być też tak, że postać zostanie przemieniona niezależnie od woli użytkownika. Co zaś dotyczy półwampirów, nie są na forum grywalne.
Nie ma zbytnich ograniczeń co do wieku wampira, przy czym podania na stare wampiry (żyjące przynajmniej od 100 lat) powinny mieć rozwiniętą historię z wzięciem pod uwagę, że po każdym stuleciu przychodzi długi czas uśpienia, co często wiąże się z tym, że ich umiejętności i wiedza ulegają w większości zapomnieniu. Jeśli nie poddadzą się uśpieniu, robią się coraz słabsze, aż całkiem utracą swoje magiczne zdolności. Żaden wampir od razu na starcie nie ma szansy stać się najpotężniejszą postacią na forum (nie licząc ewentualnej postaci NPC, ale i ona ma swoje słabości i nie czyni to jej niepokonaną).

Noc Wampira Czystej Krwi

Wampir czystej krwi otrzymuje 15 oczek w górę do fizycznego ataku, 10 oczek w górę do obrony fizycznej i dodatkowy ruch w trakcie pojedynku. Ma też 5 oczek w dół do rzutu na rzucenie jakiegokolwiek zaklęcia.

Dzień Wampira Czystej Krwi

Wampir czystej krwi zachowuje wszystkie siły, niemniej jednak bez uwzględnienia bonusów wynikających z tego kim jest. Bez spinelu słońce może go zabić.

Noc Przemienionego Wampira

Wampir przemieniony otrzymuje 10 oczek w górę do mocy fizycznego ataku i 5 oczek w górę do obrony fizycznej. Ma też 5 oczek w dół do rzutu na rzucenie zaklęcia. Szybciej się też męczy, dlatego też częściej musi pić krew.

Dzień Przemienionego Wampira

Wampir przemieniony jest słaby, pozbawiony jakichkolwiek mocy, staje się też łatwiejszym celem, zwłaszcza na słońcu. Otrzymuje jedno oczko w dół do fizycznego ataku, a także dwa oczka w dół do fizycznej obrony. Bez spinelu umiera w męczarniach, kiedy tylko dotkną go promienie słoneczne.

Wampir czystej krwi powinien pożywiać się fabularnie przynajmniej dwa razy na fabularny miesiąc - jeden raz w przypadku obfitego pożywienia się krwią ludzką. Uwaga! Jest jednak możliwość, by czystej krwi wampir przeżył nawet miesiąc bez krwi, niemniej jednak jeśli ta głodówka potrwa zbyt długo, jego zmysły powoli przestaną działać, zaś przy pierwszym lepszym pożywieniu może nad sobą nie zapanować i zabić swojego żywiciela.  

Wampir przemieniony musi pożywiać się fabularnie przynajmniej trzy razy na fabularny tydzień (dotyczy to przede wszystkim wampira ledwo przemienionego) - jeden raz w przypadku obfitego pożywiania się krwią ludzką.

Gracz, który posiada wampira czystej krwi, ma możliwość wybrania sobie jednego z czterech atrybutów związanych z tą genetyką: Przywódca, Nieugiętość, Przeklęty i Wiedzący.
Gracz, który posiada wampira przemienionego ma możliwość wybrania sobie jednego z trzech atrybutów związanych z tą genetyką: Nieugiętość, Przeklęty i Wiedzący. Jeśli został przemieniony fabularnie, ten atrybut wybiera mu ten, który go przemienił po dłuższym stażu bycia wampirem.

Przywódca

Cecha dostępna tylko dla wampirów czystej krwi. Dzięki niej wampir czystej krwi jest w stanie lepiej kontrolować wampiry, które przemienił, a nawet przekonać do siebie inne, zwłaszcza te, które się wahają i nie mają swojego opiekuna, tworząc tym samym podległą mu grupę. Mało tego, raz na fabularny miesiąc jest w stanie oprzeć się rozkazom Władcy Nocy, mimo możliwych konsekwencji w postaci chociażby niemiłosiernie palącego gardła.

Nieugiętość

Wampir przemieniony lub czystej krwi może dzięki swej upartości zwiększyć swoją odporność na głód do tego stopnia, że jest w stanie wytrzymać bez niej dłużej, a także lepiej kontrolować samego siebie w niekorzystnych warunkach. Jego wola przeżycia jest na tyle silna, że walczy nawet wtedy, gdy istnieje ryzyko, że zaraz umrze z wycieńczenia. Jest to niemniej jednak na tyle desperacki atak, że, nawet skutkując przeżyciem, pozostawia po sobie rany niezdolne się zagoić.

Przeklęty

Cecha, która sprawia, że wampir jest w stanie na tyle zagmatwać w głowie wybranej przez siebie osobie, że jest ona w stanie zrobić dla niego praktycznie wszystko. Bywa to gorsze od Imperiusa. Nie jest mile widziane używać tej umiejętności przeciw innym wampirom. Należy rzucić kością k6.

Oczka	Znaczenie
1	Próba oczarowania odwraca się przeciwko rzucającemu, wywołując padaczkę
2	Nie udaje się, wampir czuje jak zaczyna mu pękać głowa
3	Ofiara może być pod krótkim wpływem wampira, ale w momencie stawiania oporu czar pryska. Sam wampir staje się wtedy oszołomiony i nie jest w stanie się ruszyć
4	Rzucającemu udaje się uzyskać efekt, którego pragnął, ale nie na długo. Tylko naprawdę silne psychicznie ofiary mogą się uwolnić spod wpływu
5	Ofiara jest całkowicie podatna na gesty wampira, ufa mu i pozwala się prowadzić. Przypomina to stan hipnozy, ale po jego zakończeniu zapamiętuje wszystko, co robiła
6	Udaje się bezbłędnie, ofiara jest pod tak silnym wpływem wampira, że jest w stanie zrobić dla niego wszystko. Nie pamięta też niczego, co się wydarzyło, a efekt oczarowania utrzymuje się nawet przez kilka dni

Wiedzący

Wampir ma możliwość pozyskania niewyobrażalnej wiedzy o świecie bądź na temat konkretnego zagadnienia, bo wie jak słuchać i te informacje wykorzystywać. Dzięki nim jest w stanie umocnić swą pozycję w hierarchii wampirów, a także przetrwać, mogąc handlować się czy to z czarodziejami, czy pobratymcami. Cecha ta pozwala na pozyskania większej ilości informacji podczas sesji, a także otrzymywania co miesiąc fabularny jakieś mniejszej lub większej ciekawostki od Mistrza Gry w zależności od aktywności danej postaci.

Posiadający rasę:

Brak.

Wilkołak

Wilkołaki to istoty magiczne spotykane na całym świecie, o których bardzo chętnie pisze się baśnie i legendy. Na ogół są to zwyczajni, całkiem zdrowi czarodzieje, którzy tylko w trakcie pełni zmieniają się nie do poznania, przechodząc bardzo bolesny proces przemiany i tracąc nad sobą kontrolę. W zmienionej postaci posiadają wysoko rozwinięte kończyny, długi pysk i sierść, która jest zależna od rodzaju wilkołaka. Zyskują bardzo dobry węch, słuch, a także świetnie widzą w ciemnościach, dzięki czemu łatwiej jest wytropić im ofiarę. Zwiększa się też ich szybkość, siła oraz czujność. Jeśli nie wpadną w szał, nie atakują innych zwierząt, jako swe ofiary traktując przede wszystkim ludzi.

Ich naturalnymi wrogami są wampiry, z którymi - z powodu małej liczebności obu gatunków - został zawarty pakt o niezabijaniu siebie nawzajem. Zatargi pomiędzy pojedynczymi osobnikami potrafią jednak doprowadzać do tragicznych wydarzeń, naruszających ową ugodę. Części czarodziei też jest ona nie na rękę, woleliby bowiem, by przedstawiciele tych grup pozabijali siebie nawzajem. Od dłuższego czasu wilkołaki nie łączą się w stada z osobnikami spoza rodziny, uważając to za niezwykle niebezpieczne i dla swojej tożsamości, i życia. Ich ludzkie formy odporne są na poważniejsze choroby. Istnieje większe, paradoksalne wręcz, ryzyko, że będą cierpieć z powodu zwykłego przeziębienia niż smoczej ospy.

Wilkołaków rozdziela się na poszczególne etapy, nie zaś na rodzaje, jak wampiry. Jest to spowodowane tym, że liczy się nie to, w jaki sposób zostali zarażeni lykantropią, ale to, jak bardzo rozwinięte są ich umiejętności przemiany. Nazwy etapów to:
pierwszy: Wilkołak Omega,
drugi: Wilkołak Beta,
trzeci, będący bardziej legendą niż prawdą: Wilkołak Alfa.

Na pierwszym etapie utrzymują się prawie wszystkie wilkołaki, które jedynie w dniu pełni otrzymują pełnię swoich możliwości, a na co dzień funkcjonują jako normalni ludzie bez większych dodatkowych zdolności wynikających z tego, kim są.
Drugi etap dotyczy nielicznych jednostek, które opanowały możliwość przemiany poza pełnią księżyca, jednakże każda taka zmiana kosztuje ich sporo energii i powoli pozbawia ludzkich cech, na dodatek muszą jej towarzyszyć odpowiednie emocje. Wilkołak zresztą nie przyjmuje wtedy swojej pełnej formy. Przez krótki czas po wymuszonej przemianie jest nieco zamroczony.
Trzeci etap, o którym mówią jedynie ustne przekazy, to możliwość kontrolowania przemian, a także wzrost swoich wilkołaczych umiejętności wraz z wpłynięciem na swoje ciało, by uzyskać udoskonaloną wilczą wersję. Istnieją pogłoski, że to właśnie pierwszy wilkołak opanował tę formę, grając na nosie samemu Baltazarowi. Ponoć pomogła mu w tym magia.

Wilkołaki żyją dłużej nawet od czarodziejów, choć nie są nieśmiertelne jak wampiry. Kiedy przyjmują swoją wilczą postać, są podatne na srebro i ogień, większość zaklęć nie zrobi im za specjalnej krzywdy, zwłaszcza, że ciężko jest w nie trafić.
Ministerstwo Magii prowadzi Rejestr Wilkołaków z nadzieją, że dzięki temu łatwiej będzie takie osoby znaleźć, wyłapać i ewentualnie im pomóc. Nie działa to jednak tak, jak powinno, bo wielu czarodziejów dotkniętych tych przekleństwem ukrywa się i nie ma zamiaru trafić na listę, obawiając się o siebie i swoich bliskich.
Wielu czarodziejów wierzy, że pierwszymi wilkołakami stali się czarnoksiężnicy, którzy zabijali niemowlęta, by móc stworzyć Eliksir Nieśmiertelności i to oni sami siebie w ten sposób przeklęli. Jeszcze inni sądzą, że jest to powiązane z obdzieraniem ze skóry wiedźm, które w ramach zemsty stworzyły tak potężną klątwę i obdarowały nią najbardziej niegodziwych mężczyzn. W niektórych państwach przetrwał zwyczaj, by słabowite niemowlęta z namalowanym pentagramem na czole zostawiać przed drzwiami domostw w pełnię księżyca, powtarzać kilka razy stare zaklęcie bez użycia różdżki i tym samym zapewnić sobie dobrobyt i długie życie, poprzez zawarcie paktu z diabłem.  

Na forum można wybrać jeden z trzech sposobów, w jaki postać stała się wilkołakiem, czyli albo poprzez klątwę, albo poprzez ugryzienie, albo poprzez urodzenie się nim. Powinien być przedstawiony powód, a także historia osoby dotkniętej przekleństwem. Należy pamiętać, że klątwy nie mógł rzucić pierwszy lepszy czarodziej, zaś ugryzienie gwarantujące przemianę musiało zostać wykonane w pełnię księżyca i nie każde dziecko wilkołaka również nim będzie.

Na starcie żaden wilkołak nie ma szansy uzyskać poziomu Wilkołaka Alfa. Młoda postać nie może stać się Wilkołakiem Beta ot tak, istnieje tylko szansa, że wypracuje to sobie na fabule.

Pełnia Wilkołaka Omegi

Wilkołak Omega otrzymuje 15 oczek w górę do fizycznego ataku i fizycznej obrony. Ma też możliwość wykonania jednego dodatkowego ruchu w trakcie swojej tury - obowiązuje to raz na sesję. Możliwości magiczne wilkołaka spadają do zera.

Poza Pełnią Wilkołaka Omegi

Wilkołak Omega nie ma żadnych bonusów wynikających z tego, kim jest.

Przemiana Wilkołaka Bety

Wilkołaka Betę obowiązują bonusy Wilkołaka Omegi podczas pełni. Ponadto, podczas przemiany poza pełnią otrzymuje on 10 oczek w górę do fizycznego ataku i 5 oczek w górę do fizycznej obrony. Nie ma jednak możliwości wykonania dodatkowego ruchu w trakcie swojej tury, ale za to ma zagwarantowane zablokowanie pierwszego ataku przeciwnika, inaczej mówiąc -  krytyczny sukces, którego nie da się podważyć. Za każdą świadomą przemianę każdorazowo musi odpocząć przynajmniej przez jeden fabularny tydzień. Przez jeden post po przemianie jest nieco zamroczony.  

Poza Przemianą Wilkołaka Bety

Wilkołak Beta nie ma żadnych bonusów wynikających z tego, kim jest.

Przemiana/Poza Przemianą Wilkołaka Alfy

Wilkołak Alfa podczas jakiejkolwiek przemiany otrzymuje 15 oczek w górę do fizycznego ataku, a także 15 oczek w górę do fizycznej obrony. Ma też możliwość wykonania dwóch dodatkowych ruchów w trakcie swojej tury - obowiązuje to raz na sesję. By się całkiem zregenerować, wystarczy mu jeden fabularny tydzień. Słabe punkty i możliwości rozwinięcia są na ten moment nieznane.

Gracz ma możliwość wybrania sobie jednego z trzech atrybutów związanych z tą genetyką: Rozumny,  Zdobywca lub Bestia.

Rozumny

Cecha, dzięki której wilkołak może mieć nad sobą jakąkolwiek kontrolę w trakcie pełni, czyli powstrzymać się resztkami sił przed rzuceniem się na człowieka, który ma dla niego jakiekolwiek znaczenie. Oprócz tego, przyjmowanie odpowiednich eliksirów, takich jak chociażby Wywar Tojadowy, zwiększa prawdopodobieństwo pojmowania otaczającej go rzeczywistości i reagowania w odpowiedni sposób. Dobrze wykorzystywany atrybut sprawia, że zwiększa się również szybkość, z jaką wilkołak uczy się nowych rzeczy. Należy rzucić kością k6.

Oczka	Znaczenie
1	Wilkołak rzuca się z większą wściekłością na bliską mu osobę. Eliksiry nie działają tak, jak powinny
2	Próba opanowania swoich instynktów jest niemożliwa, kontrolę przejmuje zwierzęca część człowieka. Eliksiry są za słabe
3	Wilkołak się waha, ale w końcu natura przezwycięża i atakuje. Eliksiry w ogóle nie wpływają na przemienionego
4	Wilkołak nie atakuje przez krótki czas, więc ofiara ma szansę uciec, a jeśli jednak atak już następuje, to jest on słabszy, niż powinien. Widoczne są skutki eliksirów, ale są niewielkie
5	Czarodziej się kontroluje, jest w stanie nad sobą zapanować na większą część czasu przemiany, by nie zaatakować ofiary. Eliksiry działają bez zarzutu
6	Wilkołak jest w stanie powstrzymywać się tyle, ile potrzeba, a w razie ryzyka uciec, zamiast zaatakować. Eliksiry mają zwiększoną moc

Zdobywca

Wilkołak staje się łowcą czyhającym na swoich przeciwników. Potrafi wykorzystać swoje umiejętności, jego działania są instynktowne, ale na tyle dobre, by móc wyczuć, wytropić, a następnie pochwycić swoją zwierzynę. Większość zaklęć maskujących jest mu niestraszna, jeśli pamięta tylko zapach osoby lub zwierzęcia, na które poluje. Im dłużej korzysta z atrybucji, tym łatwiej przychodzi mu obejście magicznych barier i wyłapywanie zapachów na długie dystansy.

Bestia

Podczas każdej przemiany wilkołak zyskuje możliwość wejścia w specjalny stan bestii, która zwiększa na krótki czas siłę jego fizycznych ataków o 5 dodatkowych oczek w górę. Staje się też szybszy, co gwarantuje mu jeden dodatkowy ruch podczas jego tury. Nie trwa to jednak długo i najczęściej pojawia się pod koniec walki, przyczyniając się do zwiększenia jego wytrzymałości, ale także większego zmęczenia.

Posiadający rasę:

Brak.